ศ.กิตติคุณสมหวัง พิธิยานุวัฒน์ ประธานคณะกรรมบริหาร สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (สมศ.) กล่าวบรรยายในหัวข้อ "ทิศทางและข้อเสนอแนะการวิจัยเพื่อพัฒนาการศึกษา"ในงานประชุมวิชาการ ประจำปี 2555 เรื่อง"การวิจัยสถาบันกับกระบวนการจัดการเรียนรู้สู่อนาคต" จัดโดยสมาคมวิจัยสถาบันและพัฒนาอุดมศึกษา (สวพอ.) ตอนหนึ่งว่า การประเมินคุณภาพทั้งภายในและภาย นอกของหน่วยงานต้นสังกัดสถานศึกษา และ สมศ.ยังไม่ตอบโจทย์สังคม เพราะใช้เครื่องมือการประเมินที่วัดแต่ความก้าวหน้าเพื่อการแข่งขันกับนานา ประเทศแต่กลับไม่สะท้อนความจริงที่เป็นอยู่เพื่อแก้ปัญหาขณะเดียวกันยัง ประเมินไปคนละทิศทาง และไร้เป้าหมายปลายทาง
ประธานบอร์ด สมศ.กล่าวอีกว่า ปัจจุบันการประเมินของ สมศ. และสถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (สทศ.) ยังทับซ้อนกัน โดยเฉพาะเรื่องการประเมินนักเรียนดังนั้นทั้ง 2 องค์การควรมาคุยแยกส่วนการประเมินให้ชัดเจน อาทิ สทศ.มีหน้าที่ประเมินนักเรียน สมศ.มีหน้าที่ประเมินผู้บริหารและครู เป็นต้น อย่างไรก็ตาม คิดว่าเราต้องมีการทบทวนการประกันคุณภาพสถานศึกษาขนานใหญ่ ที่กำหนดชัดเจนเลยว่าใครมีหน้าที่ทำอะไร อีกทั้งควรเข้าประเมินในขณะที่ดำเนินการเรียนการสอน การทำงานอยู่ และใช้เครื่องมือการประเมินที่ถูกต้องเป็นมาตรฐานเดียวกันทั้งประเทศ
ประธานบอร์ด สมศ.กล่าวอีกว่า มาตรฐานและตัวบ่งชี้การประเมินคุณภาพสถานศึกษาในปัจจุบัน มีการนำรายละเอียดมากำหนดเป็นมาตรฐานการประเมินมากเกินไป ทำให้มีหลายมาตรฐาน มีการใช้หลายตัวบ่งชี้ จนผู้บริหารจำไม่ได้ และลืมเกณฑ์การประเมิน ดังนั้นจะต้องมีการรวบรวมรายละเอียดเหล่านั้น แล้วสังเคราะห์ให้เหลือน้อยมาตรฐานที่สุด ซึ่งแต่ละมาตรฐานต้องเป็นเรื่องหลักที่ผู้บริหารสามารถจำขึ้นใจเวลาไป ปฏิบัติ อย่างไรก็ตาม หลักการประ เมินคุณภาพที่ดีควรต้องสะท้อนความจริงที่เป็นอยู่เพื่อหาทางแก้ได้ไม่ใช่ ประเมินแบบผักชีโรยหน้าอย่างปัจจุบัน เพราะประเมินเท่าไหร่ คุณภาพเด็กก็ไม่ดีขึ้น" ศ.กิตติคุณสมหวังกล่าว
"สมัยผมเป็น ผอ.สมศ. เคยมีคนเสนอให้ สมศ.ทำการประเมินให้กระชับ ใช้เอกสารน้อยชิน แต่ผมไม่เชื่อแต่ตอนนี้มาคิดได้ก็สาย เพราะผมเกษียณไปแล้ว" ประธาน สมศ.กล่าว
ขณะที่ ศ.ไพฑูรย์ สินลารัตน์ นักวิชาการด้านการศึกษาอาวุโส กล่าวว่า ตนได้รวบรวมข้อมูลแนวโน้มความต้องการทักษะต่างๆ สำหรับคนในศตวรรษ 21 ซึ่งมีหลายประเทศและหลายองค์กรได้จัดทำไว้ มาสังเคราะห์ได้ 5 กลุ่ม ดังนี้ 1.คนต้องมีทักษะในการ แสวงหาความรู้ด้วยตัวเอง เพราะปัจจุบันแหล่งความรู้ของแต่ละสาขาวิชามีมากจนไม่สามารถศึกษาได้หมดจาก การสอนในห้องเรียน 2.ต้องมีทักษะการทำงานร่วมกับผู้อื่นได้เพราะระบบเศรษฐกิจจะไร้พรมแดน 3.ต้องมีทักษะในการแก้ปัญหาต่างๆ เพื่อสามารถดำเนินชีวิตในโลกแห่งความวุ่นวายได้ 4.ต้องมีทักษะในการคิดค้นหรือพัฒนานวัตกรรมที่แปลกใหม่ เหมือนชาติตะวันตกนำสิ่งประดิษฐ์นวัตกรรมใหม่มาขายให้เรา และ 5.ต้องมีทักษะในการใช้ชีวิตให้มีคุณค่าและมีเป้าหมาย.
ที่มา: หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์
